Dzik Tadzik idzie do przedszkola

Dzik Tadzik obudził się tego dnia niesłychanie szczęśliwy. Jako pierwszy ze swojego licznego rodzeństwa nareszcie mógł iść do przedszkola.

Dokładnie sprawdził swoje jasne paski na ciemnobrązowej sierści. Chciał się upewnić, czy są czyste i widoczne. Wszystkie dzieci na pewno widziały kiedyś małe dziki, a jeśli nie to niech pamiętają, że często mówi się na nie „pasiaki” z uwagi na wyraźnie odznaczające się jasne pasy na grzbiecie.

Rodzice Dzika Tadzika nie martwili się o swojego dzielnego synka. Był bardzo odważny, a dzięki licznym braciom i siostrom szybko znajdował wspólny język z innymi i łatwo zawiązywał przyjaźnie. Dlatego z dużą pewnością siebie przekroczył bramy fantastycznego przedszkola o nazwie „Zwierzolandia”.

- Dzień dobry, pani Ulko! – powiedział radośnie Dzik Tadzik do pani nauczycielki, Ulki Jaszczurki.

- Dzień dobry, Tadziku! – odpowiedziała wesoło na widok małego ucznia. – Wspaniale, że przyszedłeś! Wszyscy już na ciebie czekają!

Dzik Tadzik nie mógł się nadziwić, jak wiele różnych zwierzątek chodziło do przedszkola „Zwierzolandia”. Pani Ulka zaprosiła wszystkich...